Jesteś w: Motyw rusyfikacji

Motyw rusyfikacji


„Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego

Syzyfowe prace są historią rusyfikacji uczniów gimnazjum w Klerykowie. Pisarz zawarł w powieści przekrój najczęściej występujących metod odpolszczenia młodzieży. Akcja pierwszej powieści Stefana Żeromskiego rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku, a dokładniej w latach siedemdziesiątych. Większość opisanych wydarzeń ma miejsce w niewielkim mieście Klerykowie, położonym na terenie zaboru rosyjskiego. Zasadność umieszczenia akcji w takim, a nie innym miejscu i czasie wynika historii Polski.Po upadku powstania styczniowego polskie społeczeństwo poddawane było surowym represjom, które stanowiły karę za zbyt wygórowane ambicje ludzi, którzy chcieli żyć w wolnym kraju i mieć pełnię swobód obywatelskich. Niewystarczająca karą była śmierć wielu mężczyzn, okaleczenia, których nie sposób było zagoić. Prócz zsyłek na wiele lat w głąb Rosji, zamykania w więzieniach, konfiskaty majątków, horrendalnie wysokich podatków, Polaków poddano rygorystycznej, acz stopniowej i szczegółowo zaplanowanej rusyfikacji.

Przegląd najczęściej stosowanych metod rusyfikacji w Królestwie Polskim na podstawie Syzyfowych prac:

- język rosyjski językiem wykładowym,
- zakaz posługiwania się językiem polskim na terenie szkoły,
- nieobowiązkowe uczestniczenie w lekcjach języka polskiego,
- tłumaczenie kiepskich polskich utworów na język rosyjski głównym punktem zajęć z ojczystego języka,
- umieszczanie w planie lekcji języka polskiego w godzinach rannych, by zniechęcić uczniów,

strona:    1    2    3  





Motyw - inne artykuły:
Motyw rusyfikacji

Rusyfikacja polskiej młodzieży na podstawie „Syzyfowych prac” Żeromskiego